14 maart 2009

We wandelen Florabella Pass in de Blue Mountains / We walk Florabella Pass in the Blue Mountains

We gaan weer een keer wandelen in de Blue Mountains. We parkeren de auto in de buurt van het station in Blaxland en nemen dan de trein naar Warrimoo. Van daar lopen we de Florabella Pass terug naar Blaxland. De wandeling gaat lekker. We komen langs een gat in de rotsen bij een waterstroom. Het water heeft dat gat er door de jaren heen ingeslepen. Onderweg stoppen we even om wat te eten. Even kort rusten op een steen totdat we iets glibberigs zien kruipen op de schoen van Fleur. Ziet er heel vies uit en we denken dat het weleens een bloedzuiger kan zijn. Even later zit er ook een op de schoen van Erik. Snel spullen in de tas en maar weer verder lopen dan. Onderweg zit er ook een keer eentje op mijn schoen. Die beesten zijn echt supersnel want we hebben amper stil gestaan. We letten maar veel op onze schoenen en gelukkig gaat het verder allemaal goed. Als we net het bos uit zijn en door een straat in Blaxland lopen, begint het te regenen. Eerst een beetje, maar dan ineens heel hard. Gelukkig mogen we even schuilen onder de carport van een aardige mevrouw. Als het bijna droog is lopen we snel weer verder. Bij het winkelcentrum waar de auto staat, kopen we nog een ijsje en wat te drinken en dan gaan we naar de auto. Fleur en Daan willen de schoenen uit en ik doe dat ook maar. Ik wil mijn sok uitdoen, maar schrik ineens van allemaal bloed aan de zijkant. Vraag me gelijk af hoe ik daaraan kom, want de wandelschoenen heb ik al jaren en daar heb ik nooit last mee. Erik komt kijken en die zegt dat het misschien wel van een bloedzuiger is, maar die zit er niet meer op. Maar na even een inspectie van mijn schoen, blijkt hij daarop te zitten. Lekker volgezogen met mijn bloed. Gatver, echt super smerig. Het gaat ook weer lekker bloeden en thuis na het schoonmaken, bloedt het ook weer opnieuw. Maar dat schijnt normaal te zijn omdat bloedzuigers bloedverdunner inspuiten. Het was een leuke wandeling met een ervaring erbij. Alhoewel ik die liever niet had gehad.

We are going walking in the Blue Mountains for a change. We park the car close to the train station of Blaxland en take the train to Warrimoo. From there we walk the Florabella Pass back to Blaxland. The walk is going very well. We pass a hole in the bedrock at a side creek. Through the years the water has worn a hole in the rocks. On the way we also stop to have a bite to eat. Just rest a bit on a rock, until we see something slimy crawling on Fleur’s shoe. It looks very disgusting and we think it might be a leech. A minute later there is one on Erik’s shoe as well. We quickly put all our stuff in the bag and start walking again. Somewhere on the way there is also one on my shoe. Those creatures are very quick because we have hardly stopped at all. So we watch our shoes carefully and luckily everything goes fine. When we are just out of the woods and walking in a street at Blaxland, it starts to rain. First just a little bit, but then it starts pouring down. Luckily we can take shelter under a nice lady’s carport. When it has almost stopped raining, we quickly start walking again. At the shopping centre where we have parked our car, we buy ice creams and drinks and go back to the car. Fleur and Daan want to take off their shoes and I decide to do the same. I want to take off my sock and am shocked to see a lot of blood in my sock. I wonder how that got there, because I have my walking shoes for years now and they have never given me trouble at all. Erik has a look as well and thinks it might be a leech, but there is no leech in my sock. But when we have a look at my shoe, we see the leech sitting on the side. It is just relaxing after having sucked up a lot of my blood. The leech is very disgusting, and it looks awful. My ankle also starts bleeding again, and when I cleaned it at home, it also starts bleeding again. But they say that is normal because leeches inject blood thinners in your body. It was a nice walk with an interesting experience at the end. Although I would have preferred not to have that experience.

Geen opmerkingen: